ocak

Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer. - isim

Şömine.

Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet.

Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer.

Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer.

Bahçelerde veya bostanlarda her tür meyve ve sebze tohumu veya fidesinin dikimi için ayrılmış toprak çukuru.

Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer.

Yılın birinci ayı, kânunusani.

Yeniçeri teşkilatını oluşturan odalardan her biri. -  tarih

Ev, aile, soy.

Halk hekimliğinde bir önceki kuşaktan el verme suretiyle aktarılan bilgileri kullanarak belirli bir şikâyeti veya hastalığı iyileştirdiğine inanılan aile.

Örnek Cümle

Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar.

Halikarnas Balıkçısı

Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar.

Y. K. Karaosmanoğlu

Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak.

H. Taner

Konuşmalar iyice kızışmaya başladığı vakit kahve ocağının önünde görünür.

S. Birsel

Mermer ocağı. Kömür ocağı.

Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu.

S. F. Abasıyanık

Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi.

F. R. Atay

Ocak ayını sevmem, oldum olası.

B. Felek

Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı.

A. Gündüz